Δύσκολες καταστάσεις για την οικογένεια
77. «Άλλες δύσκολες ώρες που η οικογένεια
έχει ανάγκη από τη βοήθεια της εκκλησιαστικής κοινότητας
και των ποιμένων της μπορούν να είναι οι εξής: η ανήσυχη
εφηβεία των παιδιών, που αμφισβητεί τα πάντα και μερικές
φορές μάλιστα γίνεται και βίαιη• ο γάμος τους που τους
αποκόπτει από την οικογένεια καταγωγής τους• η ακατανοησία
των πιο αγαπητών προσώπων ή η έλλειψη αγάπης τους• η εγκατάλειψη
από τον σύζυγο ή η απώλειά του, που ανοίγει την πόρτα
στην οδυνηρή εμπειρία της χηρείας, ο θάνατος ενός μέλους
της οικογένειας ,που ακρωτηριάζει την οικογένεια και μετασχηματίζει
βαθιά τον αρχικό της πυρήνα ».
78. «Ομοίως, η Εκκλησία δεν μπορεί να
αμελήσει το γήρας με όλα τα θετικά και τα αρνητικά του
στοιχεία, που είναι: η δυνατότητα εμβάθυνσης στη συζυγική
αγάπη, η οποία διαρκώς εξαγνίζεται και εξευγενίζεται από
την πολυχρόνια και αδιάκοπη πιστότητα• η διαθεσιμότητα
να θέσουν οι ηλικιωμένοι σύζυγοι στην υπηρεσία των άλλων
με νέο τρόπο τα αποθέματα της καλοσύνης και σωφροσύνης
τους καθώς και των δυνάμεων που απέμειναν• η βαριά μοναξιά
που είναι συνήθως ψυχολογική και συναισθηματική παρά σωματική
λόγω εγκατάλειψης ή έλλειψης φροντίδας από τα παιδιά των
συγγενών • ο πόνος ο προερχόμενος από την βαθμιαία παρακμή
των δυνάμεων, από την ταπείνωση λόγω αναγκαστικής εξαρτήσεως
από τους άλλους• από την πικρία επειδή αισθάνονται ότι
έγιναν βάρος για τους προσφιλείς • από την προσέγγιση
των τελευταίων στιγμών του βίου. Αυτά είναι αφορμές από
τις οποίες μπορούν ο ευκολότερα να κατανοηθούν και να
βιωθούν οι υπερέχουσες όψεις της πνευματικότητας του γάμου
και της οικογένειας που εμπνέονται από την αξία του σταυρού
και της Αναστάσεως του Χριστού, πηγής αγιασμού και εσωτερικής
χαράς κατά τον καθημερινό βίο, ενόψει των μεγάλων εσχατολογικών
αληθειών της αιωνίου ζωής. Σε όλες αυτές τις διάφορες
καταστάσεις να μην παραμελείται ποτέ η προσευχή, πηγή
φωτός και δυνάμεως συνάμα δε και τροφή της χριστιανικής
ελπίδας».
