Η οικογένεια και η Αγία Ευχαριστία (FC,
57)
64. «Το καθήκον της χριστιανικής οικογενείας
για εξαγιασμό έχει τη πρώτη του ρίζα στο βάπτισμα και
τη μέγιστη έκφραση του στην Ευχαριστία, με την οποία ο
χριστιανικός γάμος συνδέεται στενά. Η Β’ Βατικανή Σύνοδος
θέλησε να υπενθυμίσει την ειδική σχέση που συνδέει την
Ευχαριστία με τον γάμο, ζητώντας «κανονικά ο γάμος να
τελείται στη Θεία Λειτουργία». Η ανακάλυψη δε και διερεύνηση
αυτής της σχέσεως είναι απολύτως αναγκαία για να κατανοηθούν
και να βιωθούν έντονα οι χάριτες και οι ευθύνες του χριστιανικού
γάμου και της χριστιανικής οικογένειας».
65. «Η Ευχαριστία είναι μάλιστα η πηγή
του χριστιανικού γάμου. Κι αυτό γιατί η ευχαριστιακή θυσία
παριστάνει τη γεμάτη αγάπη συμφωνία που συνήψε ο Χριστός
με την Εκκλησία, σφραγισμένη με το αίμα του σταυρού του.
Αυτή ακριβώς η θυσία της νέας και αιώνιας Συνθήκης είναι
για τους χριστιανούς συζύγους η ζωντανή πηγή που πλάθει
εσωτερικά και ζωογονεί συνεχώς την συζυγική τους συμφωνία.
Ως «αναβίωση» της γεμάτης αγάπη θυσίας του Χριστού υπέρ
της Εκκλησίας, η Ευχαριστία είναι πηγή αγάπης. Μέσα δε
στο ευχαριστιακό δώρο της αγάπης, η χριστιανική οικογένεια
ανακαλύπτει το θεμέλιο και την ψυχή της «κοινωνίας» της
και της «αποστολής» της. Διότι ο ευχαριστιακός άρτος πλάθει
από τα διάφορα μέλη της οικογενειακής κοινότητος ένα μόνο
σώμα, εκδήλωση της ευρείας ενότητας της Εκκλησίας και
συμμετοχή σ’ αυτήν την ενότητα. Η δε συμμετοχή στο σώμα
του Χριστού που «δόθηκε» για μας και στο αίμα του που
«χύθηκε» για μας, γίνεται για τη χριστιανική οικογένεια
ανεξάντλητη πηγή ιεραποστολικού δυναμισμού».
