Οι υπερήλικες στην οικογένεια (FC, 27)
61. «Υπάρχει μία παιδεία που ενθαρρύνει
το σεβασμό και την αγάπη προς τους υπερήλικες. Αντί να
τους απομακρύνουν από μία οικογένεια, ή να τους ανέχονται
σαν ένα περιττό βάρος, τους κρατούν μέσα στο οικογενειακό
περιβάλλον, ως μέλη ενεργά και υπεύθυνα, που αν και σέβονται
την αυτονομία της νέας οικογένειας, αποτελούν για τους
νέους μια πολύτιμη μαρτυρία του παρελθόντος καθώς και
μία πηγή σοφίας για τους νέους και για το μέλλον. Αντίθετα,
υπάρχει μία άλλη αντιμετώπιση επηρεασμένη κυρίως από την
ακατάπαυστη βιομηχανική και αστική ανάπτυξη, που οδήγησε
κι εξακολουθεί να οδηγεί τους υπερήλικες σε απαράδεκτα
περιθώρια, προκαλώντας τους επίσης πόνους και σε πολλές
οικογένειες πνευματική πτώχευση. Είναι ανάγκη η ποιμαντική
δράση της Εκκλησίας να παρακινεί τον καθένα και να αξιοποιεί
τον σημαίνοντα ρόλο που έχουν οι υπερήλικοι μέσα στην
πολιτική κι εκκλησιαστική κοινότητα και ιδιαίτερα μέσα
στην οικογένεια».
